Belchica
Voor de laatste keer deze maand kom ik hier nog snel een berichtje plaatsen.
Tijdens men "zes-maand-lange" stage in Barcelona ga ik proberen via deze weg al mijn belevenissen aan jullie mee te delen. Ik hoop dat jullie VELE REACTIES gaan plaatsen, zodat ook ik op de hoogte blijf van de gebeurtenissen daar in Belgenland en dit een toffe interactieve site wordt!
Voor de laatste keer deze maand kom ik hier nog snel een berichtje plaatsen.
Geschreven door Annechien op 10:30 1 reactie(s)
Omdat we pas rond 7 uur thuiskwamen en de Italianen het geweldig idee kregen om nog frieten te bakken, werd het al snel 8 uur voor we ons bed inkonden. Maar Davide heeft een mooie afsluiter voor zijn vakantie gekregen.
Zaterdag werden we allemaal redelijk laat wakker. Leen en ik wilden niet weer een dag nutteloos op het strand doorbrengen dus zijn we met de Bicing gaan rondrijden. Bicing is een nieuw systeem van fietsen huren over heel Barcelona. We hebben er echt wel van genoten, zalig om door de straten te kunnen racen. Normaal duurt het altijd zeer lang om ergens te voet te geraken en nu waren we er op enkele minuten. Het is dus ZEKER voor herhaling vatbaar! 's Avonds waren we veel te moe om nog iets uit te zetten dus zijn we redelijk vroeg gaan slapen.
Zondag was het weer beachtime! Met meer als 30° moesten we wel verfrissing gaan zoeken in de zee. Het was al de laatste avond voor Jeroen en Eveline en die hebben we zoals ik zojuist al zei op de tapasboot doorgebracht.
Maandag was ik geen mens, dus ben ik namiddag mooi gaan slapen :-) In de avond hebben we ook een nieuwe bewoner gekregen. Ik denk dat em Andreas heet, in het begin is het nie zo simpel om iemand zen naam te onthouden hier :-) Hij is van Duitsland en gaat hier wonen tot 22 september. Eens hij vertrekt, rest mij dus ook maar een weekje meer.
Vandaag had ik weer een geweldig toffe dag op het werk, begin het echt serieus op men heupen te krijgen daar! Namiddag heb ik Gianluca zen pasje van de fiets weer gevraagd en ben ik nog wat gaan rondcruisen, zalig!
Morgen komt ons Emke aan, plezier gegarandeerd!
Dikke kus en tot gauw!
Geschreven door Annechien op 21:33 3 reactie(s)
Geschreven door Annechien op 12:32 1 reactie(s)
De volgende “morgen” werd ik wakker rond 13u, heb me klaargemaakt voor de lunch en ben gaan genieten van men ontbijt-lunch. Toen ik in het zwembad lag, kwamen ook de laatste familieleden aan: mijne peter en ons tanteke :- ) ’s Avonds hebben we ons allemaal uitgeleefd met Singstar!
Het is al vrijdag ondertussen. Het gewone stramien van de dag blijft behouden maar deze keer haal ik ook het ontbijt. Met zeer lekkere amandel croissants, die ik niet besteld had :-D Namiddag hebben we weer aan het zwembad gelegen en gewoon gerelaxed. De avond hebben we afgesloten met enkele quizzen van Buzz uit te proberen.
Zaterdag, de laatste dag in Frankrijk. Ging ook weer zen gewone gangetje. Just relax! We hebben afgesloten met een gezamenlijk uitje naar Bert, het dorpje waar Jos en Carine hun restaurant hebben. Daar heb ik men hartje kunnen luchten, nog eens heel lekker gegeten! Vooral de kroketjes vond ik super want da kennen ze hier toch niet zenne. Jeroen, Evelien en ik hebben nog wat buzz gespeeld en zijn dan toch ook maar gaan slapen.
Gedurende men vakantie heb ik genoten van al da lekker eten en drinken, want da hoort er ook bij e. Zeker als niemand nog naar huis moet rijden ;-)
Zondag ging men wekker heel vroeg, we hadden nog een serieuze tocht voor de boeg, vooraleer ik weer in Parijs - Orly zou staan. Rond half 9 vertrokken we: papa, mama en ik. De rest van de familie ging nog wat poetsen om dan rond de middag huiswaarts te keren. Om half 10 sloeg het noodlot toe echter toe. De auto valt in pan! Met nog enkele honderden kilometers te gaan en een check-in tijd die gehaald moest worden. Het enige wat we konden doen, was bellen en wachten op Winde en Kurt zodat ik men reis zou kunnen verder zetten. Na ons telefoontje was het voor hun ook een heel gejaag. Alles laten vallen, valiezen inladen en wegwezen. 10u45: eindelijk komt mijn verlossing. Winde en Kurt arriveren en even later ook Ome Willy Reynders, die me toch iets sneller zou kunnen vervoeren dan men zussie. Mama en ik springen in de auto met men koffer en zetten de tocht verder. Voor afscheid nemen is geen tijd meer, sorry pappie!
Nadat Kurt zen kennis op de batterij enzo had uitgevoerd en ik ondertussen al kilometers verder zat, kwamen ze tot de conclusie dat het de alternator was. De auto zou dus nemeer tot België kunnen rijden. Het volgende dat we dus moesten doen, was een oplossing bedenken om de auto ergens VEILIG onder te brengen. Gelukkig heeft ome Willy al goede vrienden in Frankrijk en was dit probleem redelijk snel opgelost. Kris, de zoon van Jos en Carine (het restaurant waar we zaterdag waren gaan eten), was zo behulpzaam om samen met nog iemand naar de plaats van de feiten te rijden. Ze hebben dan de batterij vervangen en zijn tot in hun dorpje kunnen rijden. Omdat ze met 2 waren opgekomen konden ook papa, Winde en Kurt hun tocht verder zetten naar Koersel.
MERCI aan iedereen die ervoor gezorgd heeft dat ik men check-in NET gehaald heb!
Want nee men verhaal is jammer genoeg nog niet ten einde hier. Rond half 2 kwamen we aan de luchthaven aan. Ome Willy zet ons af en gaat een parking zoeken. Mama en ik kijken op de schermpjes waar men check-in is, 405-407 en beginnen te zoeken. Niet te vinden. Ik haal men beste Frans boven (wat serieus slecht is sinds men Spaans begint te beteren) en vraag achter 405. Hij wijst ons de weg en mama en ik volgen zijn instructies... NIKS! We vragen dus nog een keer. Deze man stuurt ons de hele andere kant uit, vanwaar we kwamen... NIKS! Zo hebben we daar dus een half uur rondgelopen! Ondertussen hadden we al serieus wat meters gelopen want wandelen durfden we nemeer. Uiteindelijk heb ik zo ne info-man bij de gilet genomen en gesmeekt om mee te komen naar loket 405. En jawel hij deed het, nu maar hopen dat hij wel wist waar het was! 14u05: Helemaal opgejaagd en moe van onze zoek- en looptocht hebben we het loket 405-407 gevonden, JUIST OP TIJD! Ik check-in en ben blij dat ik het nog gehaald heb na deze rampzalige voormiddag.
Op naar gate D voor de controle en de boarding. Ik neem nog snel afscheid van mama en ben weer weg. 14u40: normale vertrektijd, maar deze wordt dus de boarding-tijd. Rond 15u10 stijgen we uiteindelijk op, tijd dus voor een welverdiende rust! Het voordeel van men late check-in was wel dat ik op de eerste rij van het vliegtuig zat, dicht bij de mannelijk crew EN dat men valies als eerste van de band rolde in Girona. Na de busrit naar Barcelona en de metro genomen te hebben naar Sant-Antoni, ben ik ZEER opgelucht dat ik eindelijk in mijn zetel kan ploffen.
Geschreven door Annechien op 15:24 2 reactie(s)
Geschreven door Annechien op 22:32 6 reactie(s)
Geschreven door Annechien op 20:14 3 reactie(s)
Adios!
Geschreven door Annechien op 13:22 0 reactie(s)